วันที่ 8-11 มค 53 ได้มีโอกาสถวายงานสมเด็จพระเทพฯ เกี่ยวกับการทำโครงการโรงเรียนพี่ โรงเรียนน้อง..ณ โรงเรียนตำรวจตระเวณชายแดนบ้านปากลา อ.โขงเจียม จ.อุบลราชธานี อาจารย์โรงเรียนกาฬสินธุ์พิทยาสรรพ์แต่ละคนส่วนใหญ่ก็จะมีลูกอุปถัมภ์ (เป็นส่วนหนึ่งของโครงการ) แต่ อ.บวร ยังไม่มี แล้วก่อนจะเสร็จโครงการในช่วงแรก เราก็อยากมีลูกบ้าง...เรา..มองหานักเรียนที่จะเอามาเป็นลูกอุปภัมภ์ เหลือบไปเจอนักเรียน(ตัวมอมแมม)คนหนึ่ง กำลังขนของ แบกหาม อย่างขมักเขม้น อย่างไม่เห็นแก่เหน็ดแก่เหนื่อย...เราก็ถามนักเรียนคนนั้นว่า...หนูเหนื่อยมั้ย...หนูมีพ่อแม่อุปถัมถ์หรือยัง..หนูเป็นลูกครูมั้ย...จากนั้นเราก็เลยได้ลูกชายชื่อ น้องบ๊อบ ดช.ศุภกิจ ดวงพุฒ...จากการอยู่ด้วยกัน 3-4 วัน ...เราพบว่า น้องบ๊อบ เป็นเด็กโคตรฉลาด ไหวพริบสูง สมองเฉียงคม สมควรจะได้รับโอกาสทางการศึกษา เพื่อเลือกเส้นทางชีวิตของตัวเองได้อย่างกว้างขวางและหลากหลาย ตามความชอบและ life style ของตัวเอง..เราเลยชวนลูกบ๊อบมาเรียนต่อที่ กพส. และพ่อแม่น้องเขาก็ตกลง
จึงเป็นอันว่า เรามีลูกน้อย ที่ฉลาดและอยากเรียน
ในฐานะ "พ่อ" ก็ต้องทำทุกอย่าง ให้ลูกได้เติบใหญ่ เป็นคนดี ของสังคม ต่อไป
การมีลูก การเลี้ยงลูก..หมายถึง..การเปลี่ยนแปลงหลาย ๆ อย่างของชิวิต..ตอนนี้ที่เห็นได้ชัดก็คือ..การใช้จ่ายเงิน..ก็เริ่มประหยัด คิดหน้าคิดหลังมากขึ้น ไม่อยากให้ลูกขาดเขิน...การเที่ยวเตร่ตามใจ ไม่ยั้ง ก็จะต้องเลิก...สิ่งไม่ดีทั้งหลายก็ต้องหยุด เพื่อเป็นตัวอย่างให้ลูกได้เห็นสิ่งดี ๆ ...เพราะแบบอย่างมีค่ากว่าคำสอน

ครูจะเลี้ยงลูกบ๊อบ ให้ได้ดิบได้ดี เหมือนลูกบีซี ทุก ๆ รุ่น หรือไม่...ขอกำลังใจให้ครู...แดเด้อ